Regenseizoen nu officieel begonnen..

¡Hola!
Vanuit een stormachtig Nicaragua een korte update :).
Onze laatste dagen in Costa Rica hebben we in La Fortuna doorgebracht. Dit dorpje ligt aan de voet van de vulkaan Arenal. Dit is een van de meest actieve vulkanen (/vulkaans?..wat gebeurt er met mijn Nederlands) van Centraal Amerika. Tijdens een nachtelijke tocht hebben we de lava naar beneden zien en horen stromen. Die avond regende en onweerde het behoorlijk hard. Aan een stuk door bliksem achter een lavaspuwende vulkaan, erg indrukwekkend! Jammer genoeg regende het zo hard dat we er geen fatsoenlijke foto van hebben kunnen maken..
Hierna zijn we, na een nacht in Liberia, de grens van Nicaragua overgestoken. Als eerste zijn we naar Granada gegaan. Een stad waarbij ik zo´n goed gevoel heb gekregen :) De sfeer is goed en de mensen zijn echt. En wat al helemaal geweldig is, de huizen zijn allemaal in een verschillende kleur geverfd.. Zo cool :) Vooral op zonnige dagen geeft dat de stad nog meer sfeer! In Granada hebben we een beetje cultureel gedaan, kerken en oude gebouwen bekeken en gezwommen in een kratermeer. In Granada werden op 1 nacht 7 mensen in het hostel ziek door..ja dat weet men eigenlijk nog steeds niet. Uiteraard behoorde ik tot deze selectie en ik heb een nacht en een dag geen eten binnen kunnen houden. Gelukkig werd ik goed verzorgd door mijn reisgenoot en na volgepropt te zijn met medicijnen ben ik met hem verder gereisd naar León.
León is vergelijkbaar met Granada, alleen nog minder toeristisch. We hebben een vulkaan beklommen en zijn deze vervolgens met een soort slee afgesjeesd. Was best eng, het ging zo snel en de lavastenen vlogen om je oren! Maar was leuk om te doen :). Een minder fijn detail is dat het hier elke dag regent en dat het weer gister zelfs richting orkaanniveau kwam. We hebben gister de hele avond en nacht zonder elektriciteit gezeten, maar was eigenlijk best knus, met zijn allen rond een kaarsje.
Gister hebben Mathias en ik afscheid genomen en vanaf nu sta ik er alleen voor.. Haha nee dat komt wel goed, al wilde ik erg graag dat mijn richtingsgevoel ietwat meer ontwikkeld was. Verder merk ik nu al wat een verschil het maakt wanneer je als meisje alleen, of samen met een jongen reist. De frequentie van het geluid van leeglopende fietsbanden is binnen de afgelopen 24 uur al met zo´n 500% gestegen. Zolang het bij geluiden blijft vind ik het best ;).
Vanavond heb ik salsales (dat wordt nog wat...) en morgen vlieg ik naar The Corn Islands, twee eilandjes aan de Caribische kust van Nicaragua. Hopelijk wordt het weer snel beter want dan ga ik beginnen aan mijn PADI-licence.
Nog 5 weekjes en dan zit het er alweer op, de tijd gaat zo snel!