Pura Vida

Mijn eerste bericht vanuit Costa Rica! Het land van bananen, (alweer) veel koffie, en Pura Vida (het nationale motto dat je hier om de oren vliegt). Ik ben afgelopen vrijdag in dit land aangekomen, nadat ik nog een nacht feestend heb doorgebracht op mijn eerste school in Bocas. Vanuit daar ben ik met mijn voormalig klasgenoot Mathias uit Zwitserland de grens over gegaan in Sixaola. De grens bestaat uit een rivier, die je lopend oversteekt over een oude treinbrug. Gelukkig geen problemen bij de grens en we kwamen binnen 4 uren aan in Cahuita, een lief dorpje aan de Caribische kust. Veel reggae en veel marihuana.. Ik bleef buiten schot, maar Mathias is door minstens 10 mannen vriendelijk belaagd met marihuana. Gelukkig konden we de verleiding weerstaan ;), het is behoorlijk illegaal om drugs op zak te hebben hier! We hebben een nationaal park bij Cahuita bezocht. Het was geen groot park, maar we hebben nu al zoveel gezien! We hebben bijvoorbeeld een van de giftigste slangensoorten van Costa Rica gezien. "Wanneer je gebeten wordt, heb je geen tijd meer om het ziekenhuis op tijd te bereiken", zo luidden de gerusttellende woorden van een man die later onze snorkelgids werd. We kwamen hem midden in het park tegen en hij vroeg of we wilden snorkelen, hij had alles al klaar, voor slechts 30 dollar. Het is nogal lastig, het omrekenen van Colones naar Dollars, onmogelijk om aan te wennen! Dus wij kijken hoeveel we bij ons hadden.. 13 Dollar en 11000 Colones. Nooit genoeg dachten we, maar de gids zei dat het geen probleem was. Ook voor dat geld wilde hij ons wel meenemen. Zo aardig! Dachten we.. Tot we later even gingen rekenen kwamen we er net op tijd achter dat we hem 35 Dollar hadden aangeboden :). Erg intelligent.. De tour was zeker de moeite waard! Ik heb gesnorkeld tussen haaien en pijlstaartroggen.. Een erg bijzondere ervaring! Dat was best eng, maar wat serieus nog enger was: de apen daar! Eerst waren ze best schattig, lieve aapjes met witte gezichtjes (kapucijnerapen geloof ik). "Goh ze zijn niet eens bang, kijk eens hoe dichtbij ze durven te komen". Dus wij foto's maken van de aapjes die steeds dichterbij kwamen.. Opeens leken ze niet zo lief meer en begonnen ze aggressief uit hun ogen te kijken, ik dacht echt even dat ze ons aan gingen vliegen, maar voordat dat gebeurde zijn we weggerend :).
Na 3 dagen Cahuita zijn we naar San Jose gegaan, waar we nu in een streng beveiligde jeugdherberg achter de computer zitten. In de Lonely Planet werd dit hostel aanbevolen, en het is ook een goed hostel, maar ze hadden er niet bij vermeld dat de vrouwen van lichte zeden de stoep delen met onze voordeur..
Morgen gaan we naar Peninsula de Osa, een schiereiland aan de Pacifische kust, waar de natuur abnormaal mooi schijnt te zijn. Ik ben erg benieuwd!
Jammer genoeg kan ik geen fotos uploaden op deze computer, dus die komen later!
Saludos!