Amigos Brasileiros

De afgelopen dagen stonden in het teken van het opzoeken van "oude" vrienden. Als eerste een bezoek van 5 dagen aan Felipe en Liane, het koppel dat ik in september in het Noordoosten van Brazilie heb leren kennen. Het was echt leuk om hen weer te zien en ik werd ontzettend gastvrij ontvangen. Felipe en Liane hebben 4 kinderen: Andreia (32), Mariana (26), Daniel (24) en Raquel (22). Elke dag ging een van de kinderen wat met mij doen, ik heb me prima vermaakt! Zo ging ik op de eerste dag met een vriend van Andreia naar de "marina". Ik had geen idee wat me te wachten stond, maar ik kwam terecht bij een of andere decadente botenclub. Zeer interessant :). Hoewel ik mij de afgelopen maanden intensief bezig heb gehouden met dingen als natuurbehoud en ecologie, heb ik deze zaken in 1 middag opzij gegooid. Ik mocht namelijk een speedboot besturen, wat natuurlijk supervet is, maar er werd zeer weinig rekening gehouden met de mooie vogeltjes in het gebied of de geluidsoverlast die we veroorzaakten.. Verder ben ik met Mariana meegeweest naar college journalistiek en Daniel heeft me een middag op sleeptouw genomen en een rondleiding door Porto Alegre gegeven. Superleuk! De laatste dag ben ik met Felipe, Liane, Raquel en haar dochtertje Rafaela (2,5) naar Gramado geweest. Gramado is een stadje in de bergen van Rio Grande do Sul. Zo'n vreemde ervaring! Het leek namelijk net een dorp in de Alpen. In dit gebied van Brazilie is de Duitse en Italiaanse invloed erg groot, door immigratie in de 19e eeuw. Onderweg kwamen we bijvoorbeeld langs een plaats met de prachtige naam Novo Hamburgo (Nieuw Hamburg) en veel mensen hebben een Duitse achternaam. In Gramado krijgen mensen subsidies wanneer zij hun huis in de Alpenstijl bouwen. Alles was natuurlijk in de kerstsfeer, zeer kitsch, maar ook mooi!
Felipe en Liane zetten me na 5 dagen op de bus en ik vertrok naar Florianopolis om mijn amigos van het otterproject weer op te zoeken. Het is echt leuk om hier weer te zijn. Een gelukkige hereniging met Yevis, die de volgende dag vertelde dat hij bang was dat hij het maar had gedroomd dat ik er weer was. Echt zo'n pop :). Er zijn twee nieuwe otter-jonkies binnengebracht, waarvan de moeder is weggelopen, heel schattig. Omdat ze moeten leren om levende vis te eten ben ik met Yevis op pad gegaan om te gaan vissen. Daarnaast zijn we deze week met een groepje naar Ilha Porto Belo geweest, de plek waar de ottertjes zijn gevonden. Hier hebben we voorlichting over otters gegevan aan de lokale bevolking. Het zijn namelijk waarschijnlijk vissers geweest die verantwoordelijk waren voor het weglopen van de moeder omdat zij van hen is geschrokken, maar omdat zij erg weinig weten over otters en hun gedrag hebben zij hier geen idee van. Een ander ding, waar ik tot vanochtend nog geen idee van had: Ik kom op de nationale televisie! Haha, Anita N. op tv voor euh 200 miljoen mensen. Er kwam een tv-ploeg uit Sao Paulo om een reportage te maken over het project. Aangezien ik de enige ecovrijwilliger ben op het moment mocht ik vertellen hoe geweldig ik het wel niet vind om hier mee te helpen :). In februari wordt het uitgezonden, ben echt benieuwd!
Morgen ga ik hier alweer weg en vertrek ik naar Salvador, de plek waar het 4 maanden geleden begon! Hier zal ik 5 dagen rondhuppelen en dan staat mijn vliegtuig al op me te wachten. Ik ben me al enigszins aan het voorbereiden op de schok die me te wachten staat. Of nou ja, schokken: Cultuur-, klimaat-, werk-.. (Als er iemand nog een leuke baan voor me weet in het Noorden des lands: ik houd mij aanbevolen ;) ).
Tot heel snel en een dikke tuut!