La cucaracha

Misschien dom van mij, maar wisten jullie dat La Cucaracha (je weet wel, dat Mexicaanse liedje) gaat over de kakkerlak? Ik kwam er hier achter.. Ik heb die beesten op mijn slaapkamer en ik wist niet dat ik ze zo ranzig zou vinden! Er zijn hier geen muggen, maar ik slaap wel onder een klamboe, aangezien een van de mensen hier vertelde dat er 's nachts een over hem heen liep. Ik moet er niet aan denken..
Ik ben zaterdag aangekomen op Bocas del Toro met een vliegtuigje, zoals jullie als het goed is op het filmpje gezien hebben. Gister zijn de lessen begonnen. Ik zit in een groepje met een Amerikaans en een Iers meisje. Hoewel ze het idee hebben dat ze bijzonder vaardig zijn in deze taal, erger ik me rot aan hun uitspraak. Alles is verengelst, if you know what I mean. Ook het eiland hier is behoorlijk veramerikaanst, waar ik moeilijk aan kon wennen. "I was like, oh my gosh really!??" Zo gaan die gesprekken. Alle locals kunnen ook goed engels, wat ik eigenlijk wel jammer vind. Ik praat Spaans tegen ze, maar 9 van de 10 keer praten ze Engels terug. Ik zou hier 4 weken blijven, maar dit heb ik gereduceerd tot 2. Nadat ik even moest acclimatiseren ben ik wel gewend hier en op de school is het gezellig! Ik ben het enige meisje dat hier slaapt, wat wel relaxed is op 1 of andere manier. We zijn een paar avonden op stap geweest. Erg leuk, een kroeg op het water. Vanaf de bar zie je de vissen zwemmen. Zondag begon het ineens keihard te regenen, mijn eerste tropische regenbui joehoe! Dat moment heb ik even voor jullie vereeuwigd. Vanavond gaan we weer op stap, met een Amerikaan, Zwitser, een Duutser en ik dus, een internationeel gezelschap. Dat is wel leuk hier, al is het niet goed voor je spaans, aangezien je vooral Engels met elkaar spreekt.
Ik ben vandaag met de watertaxi naar een ander eiland geweest, Isla Bastimentos. Ook dat heb ik voor jullie gefilmd, om te laten zien hoe dat eruit zag. Oh en natuurlijk mijn verdwaalpartij, dat was zo typical! Anita die door de jungle een strand probeert te vinden. Wanneer de weg in twee wegen splitst neemt miss Noppe de smalste en minst begaanbare, omdat ze vanuit die richting de zee hoort. Regel 1--> altijd de grote wegen volgen en regel 2--> onthoud waar je vandaan kwam. Ik was serieus een moment bang dat ik in de jungle moest slapen. Gelukkig, na een klein uur ofzo vond ik de weg terug. Zoals jullie aan mijn verlepte hoofd kunnen zien was ik behoorlijk moe toen ik op het strand aankwam. De jongen die jullie op het strand zien lopen bleek een jongen uit Oostenrijk te zijn. Met hem en een vriend heb ik op het strand gezeten tot de zon onder ging en zij hebben me begeleid de weg terug, om me te beschermen tegen een tweede verdwaling. Oke een beetje overdreven, maar ik ben in elk geval met ze mee terug gelopen. Er zitten geen knipoog en haakjes op dit toetsenbord, dus ik kan weinig emoties uiten, jullie zullen het een en ander dus zelf moeten interpreteren.
Wanneer ik weer wat nieuws meemaak laat ik het weten! Again bedankt voor alle berichtjes, leuk om te weten dat ik gevolgd wordt!
Oh ik ga binnenkort iedereen terugmailen, ik heb er nu geen tijd voor, maar dat komt snel!
Veel liefs!