Lazy Boy

Alweer even geleden dat ik wat van me heb laten horen hier! Ik zit nog steeds in Boquete, een dorp dat in een dal tussen bergen en een vulkaan ligt. Boquete betekent "gat" heb ik me laten vertellen en dit is op beide te interpreteren manieren waar, het ligt in een gat het is een gat. Mijn school staat een paar kilometer buiten Boquete en het huis waar ik slaap staat daar weer ruim 5 kilometer vandaan.. Gelukkig kan ik op mijn luie dagen (lees: dagelijks) een taxi aanhouden die me voor het belachelijke bedrag van 35 cent naar school rijdt.
Het is hier erg mooi! Overal waar je kijkt zijn bergen en overal is het groen. Er zijn verschillende mensen geweest die me een tour door de omgeving hebben aangeboden en ik heb al veel gezien. Mensen zijn trots op hun gebied en vinden het duidelijk leuk dit te delen met anderen. Chiriqui, de provincie waar Boquete in ligt, is een gebied waar veel agricultuur voorkomt. Veel groenten en fruit worden hier verbouwd. En koffie, heel veel koffie! De koffie uit Boquete is de beste van de wereld (heb ik me laten vertellen door een Boquetenees, misschien ietwat bevooroordeeld). Ik heb het natuurlijk ook gedronken en het is inderdaad erg lekker! In de bergen waar de koffievelden liggen, wonen veel Ngöbe-Bugle indianen. Zij hebben een eigen taal en economie en leven voornamelijk van de landbouw. De stukken land die zij bezitten zijn groot en doordat het land van vader op zoon overgedragen wordt, kunnen zij zich goed staande houden. De vrouwen en meisjes dragen kleurrijke traditionele jurken, ik vind ze zo mooi! Maar ik durf geen foto´s van ze te maken, ik vind dat niet echt gepast. Misschien later :)
De familie waar ik woon is superlief! Ik woon bij Jose en Marybel, een stel van in de 30. Hun zoontje van 5, Jean Franco is een skatsje. Hij woont bij zijn opa en oma, Jose en Delfina, en daar eten we ook regelmatig. En over het eten gesproken: er is geen dag dat ik hier hetzelfde eet. Nouja behalve dan de rijst, dat krijg je overal bij :) Maar verder weten de mensen elke dag wat nieuws te verzinnen. Over het algemeen vind ik het lekker, vaak prutjes met bonen (ik heb ze leren eten :) ) of linzen, tomaten, courgette en andere groenten, vlees, kip, vis enz. Ook veel gefrituurde dingen, zoals platano, een sort banaan, maar dan groen en niet zoet. En veel fruit, waar ze onder andere milkshakes van maken, lekker! Maar gister... ik had megahonger en een groot bord met gele prut en rijst stond voor me. Ik zag een ondefinieerbaar object op mijn bord liggen en kwam er al snel achter dat mijn bord hier vol mee lag. Nietsvermoedend vroeg ik aan Marybel wat het was en ze noemde een exotische naam. Dat zei me uiteraard niks, maar de manier waarop ze daarbij lachte deed mij iets vermoeden. Het bleek koeiemaag te zijn.. Oke de smaak viel mee, maar de structuur, taai en aan 1 kant geribbeld (waarom geribbeld?) Ik heb het opgegeten, maar het was niet makkelijk :)
De school waar ik nu zit is superrustig! Vorige week waren er in totaal 4 studenten en buiten dat ik ook nu weer het enige meisje was, was ik ook verreweg de jongste. Heel anders dus dan in Bocas, maar ik vermaak me wel. Gister ben ik voor het eerst in jaren op een paard gestapt en heb ik een rit door de bergen gemaakt. Erg mooi en ik was vergeten hoe leuk paardrijden is! Er waren nog 3 mensen, (Amerikanen uiteraard, je verzuipt erin hier) die meegingen op de tocht en er ging een Panamese gids mee. Het probleem was dat de Amerikanen slechts 1 woord Spaans kenden: "agua". De engelse woordenschat van de gids was daarentegen iets uitgebreider en bestond uit 2 woorden: "lazy" en "boy". Waarom die twee woorden vraag je je misschien af.. die woorden samen vormden de naam van een paard. Mijn paard.. Dus ik mocht als tolk fungeren, terwijl mijn paard het regelmatig nodig vond om niet door te willen lopen. Maar het was een leuke tocht in een supermooie omgeving!
Verder heb ik hier gecanopied. Daarbij wordt je diep in de bossen gereden (met een oude Amerikaanse legertruck). Ze hebben hoog in de bomen platforms gebouwd, en het canopieen houdt in dat je aan een touw van platform naar platform vliegt. Je zweeft dan hoog boven bomen, rivieren en watervallen. Erg mooi en erg leuk! Marybel had het in het verleden ook gedaan maar die was niet verder dan het tweede platform gekomen. Ik verwachtte dat het dus megaeng zou zijn, dat viel gelukkig mee :)
Vrijdag is mijn laatste les! Ik ga volgende week bij een meisje langs dat ik in Panama City heb leren kennen. Zij werkt nu als vrijwilliger in een project hier in de buurt. Ik wil namelijk de 5 weken voordat ik aan het schidpaddenproject ga beginnen, vrijwilligerswerk doen bij een sociaal project. Ik ben nu dus een beetje aan het rondkijken wat en waar ik dat wil gaan doen. Verder ben ik van plan om volgende week de Pacifische kust van Panama te gaan bezoeken. Daarna zal ik 1 of 2 weken met mijn klasgenoot van de eerste school door Costa Rica reizen, gezellig!
Dat was het weer voor nu, vanavond een belangrijke dag voor Chiriqui! Ze staan in de halve finale met honkbal. Big issue hier, vergelijkbaar met de voetbalmanie in Holland. Dus misschien laat ik me vanavond verleiden tot een avondje ordinair sport kijken in de kroeg ;).
Hasta luego!